26 agosto

Ik heb eindelijk mijn allerlaatste vlucht voor een lange tijd achter de rug. Alex en ik zijn aangekomen in Catamarca. Bij de landing van ons vliegtuig vroeg ik mij constant af waar in godsnaam Catamarca was. Ge kon geen spoor zien van mijn stad. Het bleek dan dat de luchthaven iets buiten de stad lag. De luchthaven zelf steld eigenlijk maar weinig voor. Nu weet ik waarom catamarca in geen enkel boek vermeld word.Het was maar 1 klein gebouwdje met een halve loopband :D. Echt grappig. maarja daar aangekomen stonden mijn nieuwe ouders mij op te wachten. het zijn hele lieve mensen. Ze begonnen meteen in het spaans tegen mij te praten maar ik verstond echt maar weinig. Bij mij thuis aangekomen hing er aan de deur een groot blad papier waarop : ´welkom in uw nieuw huis nele´ stond. Ik heb een kleine kamer met mijn eigen tv en computer. plus heb ik ook nog eens de gsm van Maria Silvia gekregen. Ik heb nog en broer van ik denk 27 jaar en twee vrouwen die hier werken (Maria en Nena). Nena werkt hier constant vanachter in de tuin heeft die een kamertje voor haar en haar dochter van 5 jamila.
Ook woont hier mijn oma. Maar die is al heel oud, en er moet constant een verpleegster bij zijn.
Verder heb ik ook nog een hond: Putchi. ´savonds zijn er dan vrienden van Maria Silvia gekomen: Andrea, Solano en nog iemand. Met hun ben ik ff nog de stad een beetje gaan verkennen. Het ziet er heel gezellig uit.
Maar het terug thui gekomen hebben we weeer gegeten. Het eten is hier zoet. Alles is met suiker. Het brood, koekjes. Wat hier ook mega populair is is Dulce de leche. Aargh ik wordt er bijna zot van. Zoveel lopende karamal heb ik nog nooit gegeten. In alles zit die karanal. Ze zijn er hier echt zot op. Maar dat is iets heel zwaar.
Morgen nog geen school maar wel het uniform gaan kopen. spannend :D